کلمه "میهن‌پرست" در زبان فارسی به معنای کسی است که به میهن خود عشق ورزیده و نسبت به آن احساس مسئولیت و تعهد دارد. این واژه از دو بخش "میهن" و "پرست" تشکیل شده است. به منظور رعایت قواعد فارسی و نگارشی، نکات زیر را در نظر داشته باشید:

1. نقطه‌گذاری: فاصله بین اجزای کلمه (میهن و پرست) باید با یک خط‌تیره (-) مشخص شود که در اینجا "میهن‌پرست" صحیح است.

2. استفاده از واژه‌ها: این کلمه به عنوان یک صفت و گاهی به عنوان یک名‌قضیه برای توضیح افراد و گروه‌ها به کار می‌رود.

3. جمع‌آوری: در صورت نیاز به جمع بستن این واژه، می‌توان از "میهن‌پرستان" استفاده کرد.

4. توجه به مفهوم: در نگارش و بحث‌های علمی یا ادبی، دقت کنید که برای استفاده از این واژه، معنی و مفهوم آن به‌خوبی درک شود تا از سوء تفاهم جلوگیری شود.

5. نوشتار ادبی: در متون ادبی، می‌توان از توصیفاتی مانند "عزت میهن‌پرستی" و "حس میهن‌پرستی" برای تأکید بر احساسات ملی استفاده کرد.

با رعایت این اصول، می‌توانید از کلمه "میهن‌پرست" به صورت صحیح و مؤثر استفاده کنید.