کلمه "میهن‌پرستی" به معنای عشق و علاقه به میهن و وطن است و به ترکیب دو واژه "میهن" و "پرستی" تشکیل شده است. در زیر به برخی از قواعد فارسی و نگارشی مرتبط با این کلمه اشاره می‌شود:

1. نوشتار صحیح: در نوشتن این کلمه باید از هم‌نوشتن آن استفاده کرد؛ یعنی "میهن‌پرستی" با استفاده از خط تیره نشان‌دهنده ترکیب دو واژه میهن و پرستی است.

2. تلفظ: تلفظ این کلمه به صورت /mɪhæn pæræsti/ است. توجه به تلفظ صحیح در گفتار مهم است.

3. کاربرد: این کلمه معمولاً به عنوان اسم به کار می‌رود و به احساسات و نگرش‌های مرتبط با وطن‌دوستی اشاره دارد.

4. صفت و قید: از این کلمه می‌توان به عنوان صفت و قید در جملات استفاده کرد، مثلاً "او یک فرد میهن‌پرست است" یا "او به میهن‌پرستی افتخار می‌کند".

5. ترکیب: "میهن‌پرستی" می‌تواند با کلمات دیگر نیز ترکیب شود، مانند "میهن‌پرست واقعی" یا "میهن‌پرستی جوانان".

6. استفاده در متون: در متون ادبی و اجتماعی، می‌توان به بیان ارزش‌ها و نگرش‌های مرتبط با میهن‌پرستی پرداخت و از آن به عنوان یک اصل مهم در سعادت و پیشرفت اجتماعی یاد کرد.

با رعایت این قواعد، می‌توان به نگارش و استفاده صحیح از این واژه در متن‌های مختلف کمک کرد.