کلمه «نمایان» در زبان فارسی به معنای «آشکار» یا «مشهود» است و بسته به موقعیت کلام و نحوه استفاده، می‌تواند به‌ کار برده شود. در اینجا به چند نکته درباره‌ی استفاده و نگارش این کلمه اشاره می‌کنم:

1. جنس و نوع کلمه: «نمایان» اسم و گاه صفت است. به عنوان مثال: «چهره‌ی او نمایان شد» یا «این مشکل نمایان است».

2. نحوه‌ی نوشتار: این کلمه به صورت «نمایان» نوشته می‌شود و از لحاظ نگارش اصولی، لازم است که با حروف فارسی صحیح و بدون هیچ گونه اشتباهی تایپ شود.

3. جملات استفاده:

   • در جملات توصیفی: «عوامل ناپایداری اقتصادی در این کشور به‌طور واضح نمایان است».
   • در جملات خبری: «تغییرات اقلیمی اثرات خود را بر طبیعت نمایان کرده است».

4. هماهنگی با سایر کلمات: این کلمه می‌تواند به‌همراه دیگر کلمات در ساختارهای متفاوت استفاده شود؛ به عنوان مثال: «چهره‌ی نمایان»، «مشکلات نمایان» و غیره.

5. مفاهیم مشابه: این کلمه می‌تواند با عبارات مشابه مانند «آشکار»، «ظاهر»، و «مشهود» تعویض شود، اما هر یک از این کلمات ممکن است در زمینه‌های خاص معانی متفاوتی داشته باشند.

با رعایت این نکات، می‌توانید از کلمه «نمایان» به شیوه‌ای صحیح و مؤثر در نوشتار و گفتار خود استفاده کنید.

1. صبح هنگام، نور آفتاب به آرامی بر روی دشت نمایان شد و زیبایی طبیعت را دوچندان کرد.
2. احساسات واقعی او در چهره‌اش نمایان بود و هیچ چیزی نمی‌توانست آن را پنهان کند.
3. با نزدیک شدن به قله کوه، منظره‌ای خیره‌کننده از دره‌ها و جنگل‌ها نمایان گردید.