کلمه «نمودار» در زبان فارسی به معنای «چشم‌انداز»، «ترسیم» یا «شکل» است و معمولاً در زمینه‌های علمی، آکادمیک و آماری استفاده می‌شود. در اینجا به برخی از نکات نگارشی و قواعد مربوط به این کلمه اشاره می‌کنم:

1. نقطه‌گذاری: در متن‌هایی که از نمودارها و شکل‌ها استفاده می‌شود، معمولاً باید به این نکته توجه کرد که توصیف و توضیحات مربوط به نمودارها با استفاده از نقطه‌گذاری مناسب ارائه شوند.

2. استفاده از قیدها: هنگام توصیف نمودارها، به کار بردن قیدهای مقایسه‌ای می‌تواند مفید باشد. مثلاً «نمودار نشان می‌دهد که...» یا «در نمودار مشاهده می‌شود که...».

3. مرجع‌گذاری: اگر نموداری از منبع خاصی اقتباس شده است، باید به آن منبع اشاره شود. مثلاً: «طبق نمودار (شکل 1) که از [منبع] استخراج شده است...».

4. شماره‌گذاری: در متن‌هایی که چندین نمودار وجود دارد، بهتر است نمودارها شماره‌گذاری شوند تا خواننده به راحتی آن‌ها را شناسایی کند. مانند: «نمودار 1: تغییرات فروش در طول سال».

5. تفکیک رنگ و نوع خط: در صورتی که نمودار شامل چندین دسته داده باشد، انتخاب رنگ‌ها و نوع خطوط مناسب می‌تواند به فهم بهتر داده‌ها کمک کند. در متن باید این تفاوت‌ها توضیح داده شوند.

6. توضیحات زیر نمودار: هر نمودار معمولاً نیاز به توضیحاتی دارد که می‌تواند شامل عنوان، محورهای X و Y، و دیگر اطلاعات مرتبط باشد.

7. استفاده صحیح از فعل و زمان: در توصیف نمودارها، از زمان حال استفاده کنید، مانند: «نمودار نشان می‌دهد» یا «در نمودار قابل مشاهده است».

با رعایت این نکات می‌توانید کیفیت متن‌های علمی و نگارشی خود را بهبود ببخشید و استفاده صحیح از کلمه «نمودار» را نشان دهید.

1. در جلسه امروز، نمودار تغییرات دما در طول سال بررسی شد.
2. این نمودار نشان می‌دهد که فروش محصولات در فصل تابستان افزایش یافته است.
3. برای ارائه بهتر داده‌ها، ما از نمودارهای میله‌ای و خطی استفاده کردیم.