کلمه "نمونه‌گیری" در زبان فارسی به معنای انتخاب و جمع‌آوری نمونه‌هایی از یک مجموعه بزرگ‌تر برای بررسی یا تحلیل است. به‌کارگیری درست این واژه و ترکیب آن با سایر عناصر جملات نیازمند رعایت قواعد نگارشی است. در اینجا به برخی از این قواعد و نکات نگارشی اشاره می‌کنیم:

1. نوشتن با کوئیما: "نمونه‌گیری" با حرف وصل، یعنی "—"، نوشته می‌شود. این نشان می‌دهد که دو بخش "نمونه" و "گیری" از نظر معنایی به یکدیگر مرتبط هستند.

2. استفاده در جملات:

   • در جملات فارسی، هنگام استفاده از "نمونه‌گیری"، باید به جمله‌سازی صحیح توجه کرد. مثلاً به جای "ما نمونه گیری کردیم" باید گفت "ما نمونه‌گیری انجام دادیم".

3. نقاط‌گذاری:

   • در انتهای جملات، استفاده از نقطه الزامی است. مثلاً «نمونه‌گیری می‌تواند نتایج دقیق‌تری ارائه دهد.»

4. فعل متناسب:

   • برای واژه "نمونه‌گیری" معمولاً از افعالی نظیر "انجام دادن"، "مورد بررسی قرار دادن" و "تجزیه و تحلیل کردن" استفاده می‌شود.

5. جمع و مفرد:

   • در جملات می‌توانید از فرم‌های جمع و مفرد "نمونه‌گیری" استفاده کنید. مثلاً "نمونه‌گیری‌های انجام شده نشان دهنده..." یا "این نمونه‌گیری نتایج جالبی داشت".
6. عنوان‌ها و تیترها:
   • در استفاده از عنوان‌ها می‌توان از کلمه "نمونه‌گیری" به‌عنوان یک عنوان مستقل استفاده کرد. مثلاً: "نمونه‌گیری در تحقیق‌های علمی".

رعایت این نکات می‌تواند به بهبود نگارش و بیان شما کمک کند و مخاطب را در درک بهتر محتوای شما یاری دهد.