کلمه "واقع‌گرایی" یکی از واژه‌های ترکیبی در زبان فارسی است که به مفهوم نگرش یا رویکردی اشاره دارد که بر پایه واقعیت‌ها و شواهد قرار دارد. در زیر به برخی از قواعد و نکات نگارشی مرتبط با این واژه می‌پردازیم:

1. هیچ‌گاه با "ی" جدا نمی‌شود: همیشه این واژه به صورت "واقع‌گرایی" نوشته می‌شود و "ی" آن به ترکیب اصلی (واقع) متصل است.

2. نوشتار صحیح: باید دقت کنید که به صورت "واقع‌گرایی" نوشته شود، با کسرۀ زبر (ــَ) و علامت‌گذاری صحیح بر روی واژه.

3. استفاده درست: این واژه عمدتاً در متون فلسفی، اجتماعی، هنری و ادبی به کار می‌رود؛ بنابراین لازم است در متن‌ها به گونه‌ای استفاده شود که با محتوای متن همخوانی داشته باشد.

4. معنای دقیق: واقع‌گرایی به معنای توجه به شرایط و واقعیت‌های موجود بوده و در زمینه‌های مختلف مانند ادبیات، هنر و فلسفه به کار می‌رود. لذا درک درست از مفهوم آن هنگام استفاده اهمیت دارد.

5. ترکیبات: کلمه "واقع‌گرایی" می‌تواند به‌طور ترکیبی با سایر واژگان استفاده شود (مثلاً واقع‌گرایی اجتماعی، واقع‌گرایی هنری و...).

با رعایت این نکات، می‌توانید استفاده درستی از واژه "واقع‌گرایی" در نوشتار و گفتار خود داشته باشید.

1. واقع‌گرایی در هنر به معنای نمایش دقیق و صادقانه از زندگی روزمره است.
2. در فلسفه، واقع‌گرایی به نظریه‌ای اشاره دارد که بر وجود مستقل و عینی واقعیت تأکید دارد.
3. برای رسیدن به موفقیت، مهم است که با واقع‌گرایی به توانایی‌ها و محدودیت‌های خود نگاه کنیم.