کلمه "بازمانده" از دو بخش "باز" و "مانده" تشکیل شده است و به معنای کسی یا چیزی است که پس از یک اتفاق، حادثه یا فرایند باقی‌مانده است. این کلمه در متن‌های فارسی به‌کار می‌رود و قواعد نگارشی خاصی را در استفاده‌اش در بر دارد:

1. نحوه نوشته شدن: "بازمانده" به‌صورت ناشکننده و یکپارچه نوشته می‌شود. نباید آن را به دو بخش تقسیم کرد.

2. جنس و شمار: این کلمه به صورت مفرد و جمع به کار می‌رود. برای جمع آن می‌توان از "بازماندگان" استفاده کرد.

3. کاربرد معنایی: "بازمانده" معمولاً در متونی که به موضوعاتی چون تاریخ، داستان‌های مصیبت‌بار، بقایای فرهنگی یا حتی علمی پرداخته می‌شود، کاربرد دارد.

4. نکات نگارشی:

   • این کلمه معمولاً در جملات به‌عنوان اسم استفاده می‌شود و می‌تواند به عنوان فاعل، مفعول یا complemento در جمله قرار گیرد.
   • از نظر گرامری، هنگامی که با صفت یا قید توصیف می‌شود، معمولاً پیروی از قواعد صفت و قید در زبان فارسی الزامی است.
5. مثال استفاده:
   • "بازمانده‌های آن واقعه هنوز در حافظه مردم باقی مانده‌اند."
   • "کتاب‌های بازمانده از دوران باستان به ما کمک می‌کنند تا تاریخ آن زمان را بهتر بشناسیم."

با توجه به این نکات، می‌توان به درستی و با رعایت قواعد فارسی از کلمه "بازمانده" در نوشتارهای خود استفاده کرد.

البته، در اینجا چند مثال برای کلمه "بازمانده" در جمله آمده است:

1. پس از طوفان، تنها چند بازمانده از روستا باقی ماندند.
2. در کنفرانس، بازمانده‌های جنگ به بیان تجربیات خود پرداختند.
3. این کتاب به بررسی زندگی بازمانده‌های نسل‌کشی می‌پردازد.
4. بازمانده‌های آن اثر تاریخی، نشان‌دهنده‌ی فرهنگ غنی گذشته هستند.
5. با احترام به بازمانده‌های قربانیان، مراسم یادبودی برگزار شد.

اگر نیاز به مثال‌های بیشتری دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!