کلمه "برخاست" از نظر قواعد فارسی و نگارشی به نکات زیر توجه می‌شود:

1. تعریف و معنا: "برخاست" فعل ماضی ساده است که به معنی بلند شدن یا از جایی برخاستن است. این فعل از ریشه "برخواستن" گرفته شده است.

2. صرف فعل: این کلمه به صورت‌های مختلف صرف می‌شود. به عنوان مثال:

   • من برخاستم
   • تو برخاستی
   • او برخاست
   • ما برخاستیم
   • شما برخاستید
   • آنها برخاستند

3. استعمال در جمله:

   • این کلمه معمولاً در جملات توصیفی یا بیانی به کار می‌رود. مثال: "صبح زود برخاست و مشغول آماده کردن صبحانه شد."

4. نکات نگارشی:

   • "برخاست" به عنوان یک فعل، باید به گونه‌ای در جمله به کار رود که مفهوم روشنی را منتقل کند.
   • توجه به زمان فعل و ارتباط آن با موضوع جمله مهم است.

5. تلفظ و نوشتار:

   • املای صحیح کلمه "برخاست" همانطور که ذکر شد باید رعایت شود و باید از اشتباهات نگارشی مانند نوشتن "برخواست" که نادرست است، خودداری کرد.
6. هم‌معنی‌ها و متضادها:
   • هم‌معنی‌های "برخاست" می‌تواند شامل "بلند شد" باشد و متضاد آن "نشست" یا "نشسته" است.

با رعایت این نکات می‌توانید از کلمه "برخاست" به درستی استفاده کنید.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "برخاست" در جمله آورده‌ام:

1. صبح زود، آفتاب که برخاست، او هم از خواب بیدار شد.
2. وقتی خبر موفقیت تیم به او رسید، شعفی در دلش برخاست.
3. صدای بلند دعاها در شب عید سبب شد که احساس امید و آرامش در دل مردم برخاست.
4. با شروع فصل بهار، نسیم ملایمی برخاست و عطر گل‌ها را به همراه آورد.
5. وقتی معلم سوالی پرسید، دست او به سرعت برخاست تا پاسخ دهد.

اگر به مثال‌های بیشتری نیاز دارید، لطفاً بفرمایید!