کلمه «بی‌طرفی» یک واژه مرکب در زبان فارسی است که به معنای عدم وابستگی یا جانبداری از یک طرف در یک موضوع یا مسأله خاص استفاده می‌شود. برای نوشتن و به‌کارگیری این واژه، چند قاعده نگارشی و زبانی وجود دارد:

1. نوشتن با خط تیره: کلمه «بی‌طرفی» به صورت متصل نوشته نمی‌شود و در آن از خط تیره برای نشان‌دادن وابستگی دو بخش آن (بی و طرف) استفاده می‌شود. بنابراین نوشتن «بیتَرَفی» اشتباه است.

2. معنی و مفهوم: این کلمه به معنای نبود تأثیر و جانب‌داری از یک طرف خاص به کار می‌رود و معمولاً در مباحث سیاسی، اجتماعی و حقوقی کاربرد دارد.

3. تلفظ: این کلمه به صورت «بی‌تَرَفی» تلفظ می‌شود.

4. استفاده در جملات: می‌توانید از این واژه در جملات مختلف استفاده کنید. برای مثال: «برای برقراری عدالت، لازم است بی‌طرفی رعایت شود.»

5. قید و صفت: کلمه «بی‌طرفی» می‌تواند به عنوان اسم و در برخی موارد به عنوان صفت به کار برود (مثلاً: «این اقدامات بی‌طرفانه است»).

این نکات می‌توانند به شما کمک کنند تا بهتر و صحیح‌تر از کلمه «بی‌طرفی» استفاده کنید.