کلمه "پایانی" در زبان فارسی به معنای "نهایی" یا "آخر" است و می‌تواند در جملات به‌عنوان صفت یا اسم به کار رود. در اینجا به برخی از قواعد نگارشی و نحوه استفاده از این کلمه اشاره می‌کنم:

1. نحوه‌ی نوشتار:

   • "پایانی" باید به‌صورت صحیح و بدون اشتباه تایپی نوشته شود.

2. استفاده به‌عنوان صفت:

   • می‌توان از "پایانی" به‌عنوان صفت برای توصیف یک اسم استفاده کرد:
     • مثال: در بخش پایانی کتاب، نویسنده به جمع‌بندی مطالب می‌پردازد.

3. استفاده به‌عنوان اسم:

   • "پایانی" می‌تواند به‌عنوان اسم نیز به کار رود:
     • مثال: او در پایانی جلسه، سوالی را مطرح کرد.

4. جایگاه کلمه در جمله:

   • "پایانی" معمولاً در نزدیکی اسم یا به‌عنوان مکمل فعل قرار می‌گیرد.

5. قواعد جمع و مفرد:

   • این کلمه در حالت مفرد استفاده می‌شود و در جمع به‌صورت "پایانی‌ها" نوشته می‌شود، اما در بیشتر مواقع به شکل مفرد به کار می‌رود.
6. نحوه‌ی کاربرد در متون رسمی و غیررسمی:
   • در متون رسمی و ادبی، استفاده از "پایانی" به‌عنوان واژه‌ای مؤدبانه و مناسب است.

با رعایت این نکات، می‌توان از کلمه "پایانی" در جملات به‌صورت مؤثر و صحیح استفاده کرد.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "پایانی" در جملات مختلف آورده شده است:

1. فیلمی که امروز دیدیم، پایانش بسیار غافلگیرکننده و پایانی غیرمنتظره داشت.
2. جلسه‌ی دیروز با یک بحث پایانی درباره‌ی اهداف آینده به پایان رسید.
3. او برای پروژه‌اش یک ارائه‌ی پایانی تهیه کرده بود که همه را تحت تأثیر قرار داد.
4. در ادبیات، پایانی خوب می‌تواند تأثیر زیادی بر احساسات خوانندگان داشته باشد.
5. بعد از یک روز طولانی، ما به یک جمع‌بندی پایانی درباره‌ی کارهای انجام شده رسیدیم.

امیدوارم این جملات به شما کمک کند!