تابشی

کلمه "تابشی" در زبان فارسی به معنای مرتبط با تابش یا انتشار نور و انرژی است. بررسی قواعد فارسی و نگارشی برای این کلمه شامل موارد زیر است:

1. نحوه‌ی نوشتن: کلمه "تابشی" به صورت کامل و صحیح نوشته می‌شود و هر گونه نوشتار دیگر (مثل "تابشیی" یا "تابشی‌ا") نادرست است.

2. نقش واژه: "تابشی" به عنوان صفت در جملات استفاده می‌شود و به ویژگی یا خاصیتی اشاره دارد که به تابش مربوط است. به عنوان مثال: "نور تابشی خورشید".

3. صرف و نشانه‌ها: کلمه "تابشی" در قالب‌های مختلف، بسته به نقش آن در جمله، ممکن است تغییر کند. به عنوان مثال، می‌تواند به صورت "تابشی‌تر" (مقایسه) یا "تابشی‌ترین" (سوپرlative) نیز به کار برود.

4. توجه به همگرایی با دیگر واژه‌ها: هنگام ترکیب "تابشی" با دیگر واژه‌ها (مثل تابش تابشی) توجه به جملات و معانی صحیح اهمیت دارد.

5. نقطه‌گذاری: در جملات، "تابشی" بدون نیاز به علامت خاصی در کنار دیگر واژه‌ها قرار می‌گیرد، اما بسته به ساختار جمله، ممکن است نیاز به ویرگول یا دیگر نشانه‌ها باشد.

6. قواعد صرفی: با توجه به این که "تابشی" یک صفت است، در جملات باید با اسم‌هایی که توصیف می‌کند هارمونی داشته باشد. مثلاً "مدار تابشی" یا "امواج تابشی".

این نکات به رسمیت شناختن و استفاده صحیح از کلمه "تابشی" در نگارش کمک می‌کند.