کلمه "تداعی" در زبان فارسی به معنای «به یادآوری یا برانگیختن یک یاد یا مفهوم از طریق ارتبط با دیگر یادها یا مفاهیم» است. برای استفاده صحیح و نگارشی این کلمه، موارد زیر را در نظر بگیرید:

1. نحوه استفاده در جمله: "تداعی" معمولاً در جملات به عنوان فعل یا اسم به کار می‌رود. به عنوان مثال:

   • "این بو تداعی‌گر خاطرات کودکی من است."
   • "تداعی تصاویر مختلف در ذهن انسان می‌تواند به خلاقیت او کمک کند."

2. قواعد املایی: این کلمه با "ت" و "د" ساده و دو "ا" نوشته می‌شود. به «تداعی» توجه کنید که به اشتباه ن نوشته نشود.

3. نکات نگارشی:

   • از این کلمه می‌توان در متون علمی، ادبی و روان‌شناسی استفاده کرد.
   • برای شفافیت بیشتر، سعی کنید در جملات خود توضیحات بیشتری پیرامون مفهوم تداعی اضافه کنید.

4. مفهوم در زبان های دیگر: اگر در متنی خارجی از این کلمه استفاده می‌کنید، بهتر است معادل‌های آن در زبان مورد نظر را نیز در نظر بگیرید.

5. هم‌نشینی با دیگر کلمات: این کلمه معمولاً با کلمات دیگری مانند «تصویر»، «خاطره» و «احساس» می تواند هم‌نشینی داشته باشد.

با رعایت این نکات می‌توان از کلمه "تداعی" به درستی و به شکلی مؤثر در متن‌های فارسی استفاده نمود.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "تداعی" در جمله آورده شده است:

1. بوی گل‌های بهاری برای او تداعی کننده یادهای خوش دوران کودکی‌اش بود.
2. موسیقی می‌تواند تداعی کننده خاطرات و احساسات مختلف باشد.
3. در این کتاب، نویسنده از تصاویری استفاده کرده است که تداعی کننده زندگی شهری مدرن است.
4. هر بار که او به آن مکان می‌رفت، احساساتی از غم و شادی در او تداعی می‌شد.
5. رنگ‌ها و طرح‌های لباسش تداعی کننده فرهنگ و سنت‌های قدیمی بودند.

اگر نیاز به مثال‌های بیشتری دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!