کلمه «حافظۀ تداعی‌گر» در فارسی به مفهوم یک نوع حافظه است که مرتبط با تداعی و یادآوری خاطرات و اطلاعات است. برای نگارش صحیح این اصطلاح، به نکات زیر توجه کنید:

1. استفاده از علامت‌گذاری:

   • در نوشتار رسمی، توجه به نشانه‌گذاری‌ها اهمیت دارد. به‌عنوان مثال، اگر در جمله‌ای از این اصطلاح استفاده می‌کنید، می‌توانید از ویرگول برای جداسازی مفاهیم استفاده کنید.

2. فاصله‌گذاری صحیح:

   • بین کلمات «حافظه» و «تداعی‌گر» باید یک فاصله وجود داشته باشد.

3. نحوه‌ی ذکر در متن:

   • اگر این اصطلاح را در متن علمی یا پژوهشی استفاده می‌کنید، ممکن است نیاز باشد تا آن را در ابتدا تعریف کرده و سپس در ادامه‌ی متن به‌طور مکرر از آن استفاده کنید.

4. استفاده از خط تیره:

   • در نوشتن، خط تیره برای به هم پیوستن دو جزء در اصطلاحات مرکب (مانند تداعی‌گر) صحیح است.
5. تناسب با سایر عناصر جملات:
   • همواره سعی کنید تا این اصطلاح را با سایر موضوعات مرتبط به‌درستی هم‌راستا و متناسب کنید.

به طور کلی، نگارش صحیح و مرتبط با قواعد و ساختار جملات نشان دهنده دقت و وضوح در بیان مطالب است.