کلمه "تراوایی مطلق" در زبان فارسی معمولاً در زمینه‌های علمی و فنی به کار می‌رود و منظور از آن، ویژگی یا خاصیتی است که به‌طور کلی و بدون قید و شرط در مورد یک ماده یا سیستم صدق می‌کند. برای استفاده صحیح از این ترکیب و رعایت قواعد نگارشی، می‌توانید به نکات زیر توجه کنید:

1. نوشتار صحیح: کلمات باید به درستی و به‌طور کامل نوشته شوند. از نوشتن جدا و یا اشتباه "تراوایی" و "مطلق" پرهیز کنید.

2. کلمات بی‌معنا: هنگام استفاده از اصطلاحات علمی، اطمینان حاصل کنید که هر دو کلمه "تراوایی" (به معنای قابلیت عبور مواد یا انرژی از یک ماده) و "مطلق" (به معنای بدون قید و شرط) به درستی و در متن مناسب استفاده شده باشند.

3. تیناسازی: اگر از این ترکیب در متن علمی یا تخصصی استفاده می‌کنید، بهتر است آن را تعریف کنید یا در متنی که به این موضوع می‌پردازد، جمله‌ای مرتبط بسازید تا خواننده مفهوم آن را بهتر درک کند.

4. استفاده در جملات: سعی کنید این ترکیب را در جمله واضح و قابل فهم بکار ببرید:

   • مثال: "تراوایی مطلق یک ویژگی مهم در ارزیابی کیفیت مواد استفاده‌شده در فیلترها است."
5. قواعد نگارشی: از قواعد نحوی و نگارشی مانند استفاده از علامت‌های نگارشی مناسب (مانند ویرگول، نقطه و...)، جمله‌بندی صحیح و عدم تکرار غیرضروری عبارات، پیروی کنید.

با رعایت این نکات، می‌توانید از عبارت "تراوایی مطلق" به‌طور مؤثر و دقیق در نوشتار خود استفاده کنید.