آلوده گر

کلمه "آلوده‌گر" شامل یک پیشوند و یک ریشه است و به معنای چیزی است که باعث آلودگی می‌شود. در نوشتار فارسی، برای استفاده درست از این کلمه و قواعد نگارشی مربوطه می‌توان به نکات زیر توجه کرد:

1. نحوه نوشتار:

   • کلمه "آلوده‌گر" باید با فاصله و با نویسه "ـ" (ویرگول) نوشته شود، یعنی به این صورت: "آلوده‌گر". این شکل نشان‌دهنده ترکیب پیشوند "آلوده" با پسوند "گر" است.

2. استفاده در جمله:

   • برای استفاده از این کلمه در جملات فارسی، باید به ساختار جمله توجه کنید. به عنوان مثال:
     • "دود کارخانجات یکی از آلوده‌گرهای مهم محیط زیست است."

3. سازگاری با دیگر اجزای جمله:

   • کلمه "آلوده‌گر" اگر به عنوان صفت در جمله به کار برود، باید با اسم‌هایی که توصیف می‌کند، متناسب باشد:
     • "این ماده آلوده‌گر می‌تواند به سلامتی آسیب برساند."

4. قواعد جمع‌سازی:

   • در صورت نیاز به جمع بستن، می‌توان از "آلوده‌گران" استفاده کرد:
     • "آلوده‌گران محیط زیست باید شناسایی و کنترل شوند."
5. نکات زبانی و معنایی:
   • دقت کنید که کلمه "آلوده‌گر" بار معنایی منفی دارد و به چیزهایی اشاره می‌کند که باعث آلودگی می‌شوند. استفاده از آن در متون علمی و زیست‌محیطی متداول است.

با توجه به این نکات، می‌توانید از کلمه "آلوده‌گر" به درستی و به شکل مناسب در نوشتار خود استفاده کنید.