"ترازۀ آلوده" یک ترکیب است که در آن "ترازۀ" به معنی شی یا وسیله‌ای است که برای اندازه‌گیری وزن به کار می‌رود و "آلوده" نیز به وضعیتی اشاره دارد که به‌دلیل وجود آلودگی، تمیز نیست یا به‌طور کلی شرایط مطلوبی ندارد. برای نوشتن و نگارش درست این عبارت، می‌توان به چند نکته نگارشی و قواعد فارسی توجه کرد:

1. تلفظ و نوشتار: "ترازۀ" و "آلوده" باید به درستی تلفظ و نوشته شوند. توجه به‌کاربرد فعل "تراز" و صفت "آلوده" در موارد مختلف مهم است.

2. فاصله‌گذاری: فضایی بین کلمات وجود دارد و ترکیب باید به صورت "ترازۀ آلوده" نوشته شود.

3. قلم و نوع نوشتار: اگر این عبارت در یک متن رسمی یا ادبی استفاده می‌شود، بهتر است نظارت بر قلم و فضای نوشتاری (مانند فونت و اندازه) را لحاظ کرد.

4. معنی و مفهوم: بیان قابلیت یا ویژگی‌های "ترازۀ آلوده" در متن به روشنی کمک می‌کند تا خواننده مفهوم درست را درک کند. در متنی که این عبارت به کار می‌رود، توضیح مختصری درباره آلودگی و تأثیر آن بر استفاده از ترازوی مورد نظر می‌توان آورد.

به‌طور عمومی، برای نگارش این عبارت باید به اصول نگارش و قواعد زبان فارسی توجه داشت تا بتوان مفهوم و مقصود را به‌خوبی منتقل کرد.