در زبان فارسی، کلمه "نضر" به معنی "نگاه کردن" یا "دیده‌بان" است. این کلمه بیشتر در متون قدیمی و ادبیات فارسی به کار می‌رود و معمولاً در معانی مذهبی یا عرفانی کاربرد دارد. در زیر به برخی از قواعد و نکات نگارشی مرتبط با این کلمه اشاره می‌کنم:

1. نقطه‌گذاری:

   • در استفاده از "نضر" در جملات، باید به نشانه‌های نگارشی مانند ویرگول، نقطه و دیگر علائم توجه کرد تا جمله روان و قابل فهم باشد.

2. جمع و مفرد:

   • برای جمع کردن "نضر" از کلمه "نظرات" یا "نظیر" استفاده می‌شود. اما به طور خاص از "نضر" به تنهایی به عنوان جمع استفاده نمی‌شود.

3. استفاده در جملات:

   • برای مثال: "نضر در امور دینی بسیار مهم است." یا "نضر به کائنات، انسان را به تفکر وا می‌دارد."

4. معنی و مفهوم:

   • در متون ادبی، ممکن است "نضر" به معنای تفکر و تأمل در امور زندگی و جهان استفاده شود.
5. تنوع کاربرد:
   • این کلمه ممکن است در اشعار و نثرهای ادبی به شکل‌های مختلفی به کار رود و باید در انتخاب کلمات هم‌معنی و هم‌قافیه توجه کرد.

به طور کلی، تسلط بر قوالب دستوری و نگارشی زبان فارسی برای استفاده صحیح از کلمات و عبارات بسیار حیاتی است.

1. نضر به زیبایی گل‌ها در باغ می‌نگرید و از عطرشان لذت می‌برد.
2. وقتی نضر به آسمان پرستاره شب نگاه کرد، احساس آرامش عمیقی کرد.
3. نضر برای دوستانش از تجربیات سفرش تعریف کرد و همه را به هیجان آورد.