کلمه "آزاده خوی" ترکیبی است که ممکن است به معنی شخصی آزادمنش و دارای خوی و سرشت خوب باشد. البته بسته به بافت و مفهوم ممکن است معانی متفاوتی نیز داشته باشد. برای نگارش صحیح این ترکیب، توجه به نکات زیر ضروری است:

1. نحو و ساختار: در فارسی، معمولاً صفت قبل از اسم می‌آید. بنابراین "آزاده" به عنوان صفت می‌تواند قبل از "خوی" قرار بگیرد.

2. علامت نگارشی: در صورتی که "آزاده" و "خوی" به عنوان یک اسم خاص (مانند نام یک شخص) در نظر گرفته شوند، می‌توان از یک خط تیره یا فاصله برای جدا کردن دو بخش استفاده نمود.

3. بزرگ‌نویسی: اگر "آزاده خوی" نام خاصی باشد (مانند نام یک فرد)، نخستین حرف هر دو واژه باید با حرف بزرگ نوشته شود: "آزاده خوی".

4. وضعیت جمع و مفرد: اگر به صورت جمع بخواهید از این ترکیب استفاده کنید، باید توجه کنید که کاربرد "آزادگان" یا "آزادۀ خوی" بر اساس ساختار جمع در فارسی است.

5. معنای دقیق: توجه به معنای دقیق و کاربردی که از این ترکیب می‌خواهید استفاده کنید، می‌تواند به مشخص شدن نحوه نگارش و کاربرد آن کمک کند.

اگر سوال خاصی درباره کاربرد این واژه در جمله یا متنی خاص دارید، لطفاً بیان کنید تا بهتر راهنمایی کنم.