کلمه "امکان‌پذیری" در زبان فارسی به معنای این است که یک چیز یا وضعیت ممکن است. در نوشتن و استفاده از این کلمه، چند نکته نگارشی و قاعده‌ای وجود دارد که باید در نظر داشته باشید:

1. استفاده از حرف پایانی "ی": "امکان‌پذیری" باید با حرف "ی" در انتهای خود نوشته شود تا نشان دهنده‌ی صفت یا حالت باشد.

2. حروف وصل: در فارسی، وقتی دو کلمه به هم وصل می‌شوند، معمولاً از حرف "ت" در بین آن‌ها استفاده می‌شود. در این مورد، کلمه "پذیر" به کلمه "امکان" متصل شده است.

3. علامت بی‌نظمی: کلمه "امکان‌پذیری" به طور کلی در متون علمی و فنی بیشتر استفاده می‌شود و معنای آن به مفهوم ظرفیت یا قابلیت وقوع یک حالت یا رویداد اشاره دارد.

4. نوشتن بدون فاصله: در نگارش، "امکان‌پذیری" باید به صورت یک‌کلمه‌ای و بدون فاصله نوشته شود.

5. نکته دستوری: این کلمه معمولا به عنوان اسم به کار می‌رود و می‌تواند با دیگر کلمات در جملات ترکیب شود.

مثال: "تحقیق در مورد امکان‌پذیری اجرای پروژه جدید ادامه دارد."

با رعایت این نکات، می‌توانید کلمه "امکان‌پذیری" را به درستی و به صورت نگارشی مناسب استفاده کنید.