کلمه «همسایه‌داری» از دو بخش «همسایه» و «داری» تشکیل شده است. در زبان فارسی، این ترکیب به معنای داشتن همسایه و یا به نوعی اشاره به رفتار و عمل مناسب در رابطه با همسایه‌ها است. در زیر به برخی از قواعد فارسی و نگارشی مربوط به این کلمه اشاره می‌کنم:

1. نحوه نگارش:

   • کلمه «همسایه‌داری» به صورت یکپارچه نوشته می‌شود، بدون فاصله بین آن دو بخش.
   • توجه داشته باشید که در نوشتار، حروف اضافه و واژه‌های ترکیبی با هم پیوسته نوشته می‌شوند.

2. علامت‌گذاری:

   • اگر این کلمه در انتهای جملات و عبارات باشد، باید مانند سایر کلمات تمام شده، با نقطه یا سایر علامت‌های نگارشی مناسب پایان یابد.
   • در جملات سوالی یا تعجبی، باید از علامت‌های سوال یا تعجب استفاده کرد.

3. آوردن در متن:

   • این کلمه می‌تواند در جملات به عنوان اسم عمل یا فعل به کار رود. مثلاً: "او در همسایه‌داری بسیار خوب عمل می‌کند."

4. صرف و نحو:

   • کلمه «داری» به عنوان یک شکل از فعل (داریدن) به کار رفته و به معنای داشتن است.
   • می‌توانید این کلمه را در جملات مختلف صرف کنید. مثلاً: "همسایه‌داری خوب باعث ایجاد روابط مثبت در محله می‌شود."

5. استفاده از حروف اضافه:

   • می‌توان از حروف اضافه در ترکیب با این کلمه استفاده کرد. مثلاً: "مدیریت همسایه‌داری در محله نیازمند توجه است."
6. معانی و مفهوم:
   • این کلمه مفهوم دوستی و حسن هم‌جواری را منتقل می‌کند و می‌تواند به عنوان یک ارزش اجتماعی در نظر گرفته شود.

با رعایت این نکات، می‌توانید به بهبود نگارشی و بیان خود در استفاده از کلمه «همسایه‌داری» کمک کنید.