کلمه "انتظار داشتن" در زبان فارسی ترکیبی است که به معنای امید و توقع به وقوع یک رویداد یا عمل مورد نظر می‌باشد. برای استفاده صحیح و نگارشی از این ترکیب، نکات زیر را در نظر داشته باشید:

1. فعل و اسم: "انتظار" اسم است و "داشتن" فعل. این ترکیب معمولاً به صورت "انتظار داشتن [چیزی]" به کار می‌رود؛ مثلاً: "من انتظار دارم که او به زودی بیاید."

2. زمان فعل: توجه کنید که زمان فعل "داشتن" با توجه به معنای مورد نظر تغییر می‌کند. شما می‌توانید از زمان‌های مختلف استفاده کنید:

   • گذشته: "من انتظار داشتم که او بیاید."
   • حال: "من انتظار دارم که او بیاید."
   • آینده: "من انتظار خواهم داشت که او بیاید."

3. موارد استفاده: این ترکیب می‌تواند در جملات مختلف با معانی متفاوت مورد استفاده قرار گیرد. مثلاً:

   • برای بیان توقع: "من انتظار دارم که او نمره خوبی بگیرد."
   • برای بیان امید: "من انتظار داشتم که این مشکل حل شود."
4. نکات نگارشی:
   • پس از "انتظار داشتن" معمولاً یک مفعول می‌آید که می‌تواند اسم یا جمله‌ای باشد که انتظار می‌رود.
   • جمله را با دقت و به طور واضح بیان کنید تا مفهوم به خوبی انتقال یابد.

با رعایت این نکات، می‌توانید از کلمه "انتظار داشتن" به شکل درست و مؤثر در نگارش‌های خود استفاده کنید.