برای استفاده صحیح از کلمه "آسایش جوی" در نوشتار فارسی، باید به چند نکته توجه کرد:

1. جدا و وصل نوشتن: "آسایش جوی" یعنی جویای آسایش. این عبارت معمولاً به معنای کسی است که در پی راحتی و آسایش است. این دو کلمه به صورت جدا نوشته می‌شوند.

2. استفاده در متن: هنگامی که از این عبارت استفاده می‌کنید، باید دقت کنید که با بقیه متن همخوانی داشته باشد و مفهوم جملات را روشن‌تر کند.

3. وجه قید و صفت: "آسایش" به عنوان اسم و "جوی" به عنوان صفت برای توصیف حالت یا ویژگی شخصی که در حال جستجو برای آسایش است، به کار می‌رود.

4. جایگاه در جمله: این عبارت معمولاً در جاهایی به کار می‌رود که توصیف شخصیت یا وضعیت فردی در حال انجام است. مثلاً: "او یک آسایش جوی است که همیشه به دنبال راه‌هایی برای کاهش استرس و ایجاد آرامش در زندگی‌اش می‌باشد."

5. سایر قواعد نگارشی: توجه کنید که علاوه بر قواعد نگارشی عمومی مانند استفاده صحیح از ویرگول، نقطه و سایر علائم نگارشی، لازم است این عبارت در متن به درستی جا بیفتد و با هم‌فکری و دقت نسبت به متن کلی به کار رود.

با رعایت این نکات می‌توانید به درستی از عبارت "آسایش جوی" در نوشتار خود استفاده کنید.