کلمه "عجب" در زبان فارسی دارای کاربردهای مختلفی است و می‌تواند به عنوان اسم، قید یا حتی جزئی از عبارات مورد استفاده قرار بگیرد. در زیر به برخی از قواعد و نکات نگارشی مربوط به این کلمه اشاره می‌شود:

1. استفاده به عنوان اسم:

   • "عجب" به عنوان اسم می‌تواند به معنای شگفتی یا تعجب به کار رود. مثلاً:
     • «عجب! چقدر زیباست!»

2. استفاده به عنوان قید:

   • این کلمه به عنوان یک قید نیز به کار می‌رود. مثلاً:
     • «عجب دلیری کرد که به تنهایی مقابل آنها ایستاد.»

3. ترکیبات:

   • "عجب" می‌تواند در ترکیب با کلمات دیگر نیز به کار رود، مانند "عجبی" یا "عجب‌انگیز".
   • مثال: «این کار عجبی بود.»

4. نگارش:

   • کلمه "عجب" معمولاً با الف و بدون تشدید نوشته می‌شود.
   • توجه به اینکه در جمله، این کلمه باید به درستی و در جای مناسب خود قرار گیرد.

5. فعل "عجب":

   • در بعضی مواقع، "عجب" به عنوان فعل هم به کار می‌رود که به معنای تعجب کردن است، مانند «عجب برانگیختن» یا «عجب کردن».
6. استفاده در عبارات:
   • این کلمه می‌تواند درون عبارات مختلف به کار برود، به ویژه در ادبیات و شعر فارسی.
   • مثال: «عجب دنیایی است، پر از شگفتی‌ها.»

با رعایت این نکات، می‌توان به درستی و زیبایی از کلمه "عجب" در نگارش و گفتار استفاده کرد.