کلمه "عجب" در زبان فارسی، به عنوان یک واژه تعجبی یا حالتی از شگفتی مورد استفاده قرار می‌گیرد. این کلمه می‌تواند در جملات مختلف به کار برود و قواعد نگارشی خاصی را شامل می‌شود. در ادامه به برخی از این قواعد اشاره می‌کنم:

1. نوع کاربرد:

   • "عجب" معمولاً برای ابراز تعجب، شگفتی یا حیرت به کار می‌رود. به عنوان مثال: "عجب! چقدر دیر آمدی!"

2. نحوه استفاده:

   • می‌تواند به تنهایی به عنوان یک تعجب بیان شود یا می‌تواند در جملات پیچیده‌تر و ترکیبی جای گیرد. مثلاً: "عجب کار جالبی کردی!"

3. نقطه‌گذاری:

   • بعد از کلمه "عجب" معمولاً اگر بخواهد به عنوان یک جمله مستقل استفاده شود، باید با علامت تعجب ( ! ) پایان یابد.
   • در جملات دیگر، ممکن است جایگاه آن باعث نیاز به ویرگول ( ، ) یا سایر علائم نقطه‌گذاری باشد.

4. تحریر:

   • در نوشتار رسمی و ادبی، "عجب" باید به صورت صحیح نوشته شود و از شکل‌های غیررسمی یا محاوره‌ای آن پرهیز شود.

5. جایگاه کلمه:

   • "عجب" معمولا در ابتدای جمله یا در جایگاهی قرار می‌گیرد که تعجب را در کلام برجسته کند.
6. غیر مستقیم:
   • می‌توان از "عجب" به عنوان یک قید نیز استفاده کرد، مثلاً: "این تماشاگران عجب هیجانی دارند!"

استفاده صحیح از "عجب" و توجه به قواعد نگارشی می‌تواند به ایجاد جملاتی مؤثرتر و زیباتر کمک کند.

1. عجب روز زیبایی است، آسمان کاملاً آبی و آفتاب درخشان می‌تابد.
2. عجب خبری! او که همیشه در درس خواندن تنبل بود، حالا به سه درس نمره‌ی عالی گرفته است.
3. عجب کلاسی بود! تمام دانش‌آموزان به شدت مشغول یادگیری و بحث بودند.