آسمان غره

برای نوشتن و استفاده از کلمه «آسمان غره» در فارسی، باید به نکات زیر توجه کنید:

1. معنای کلمه: «آسمان غره» به معنای آسمان روشن، آسمانی است که در آن نور و روشنایی تسلط دارد. لغت «غره» به معنای روشن و درخشان است.

2. نوشتار صحیح: در نگارش این عبارت، باید از فاصله مناسب بین دو کلمه استفاده شود. به این شکل «آسمان غره» نوشته می‌شود.

3. قواعد نگارش: در متن‌های ادبی یا توصیفی، این کلمه می‌تواند به عنوان یک وصف به کار رود. برای مثال: «آسمان غره در صبحگاه» یا «چهره‌ی زمین زیر آسمان غره».

4. استفاده در جملات: برای تنوع در متن، می‌توان این عبارت را در جملات مختلف به کار برد. مثال:

   • «پرنده‌ها در آسمان غره به پرواز درآمدند».
   • «طرز برخورد خورشید با ابرها در آسمان غره زیبایی خاصی به منظر بدل کرد».
5. توجه به انشا و جملات: در صورتی که نوشتن خلاقانه یا ادبی در نظر دارید، می‌توانید احساست و تصاویر مرتبط با «آسمان غره» را توصیف کنید.

به طور کلی، رعایت اصول نگارشی و دقت در انتخاب جملات تأثیر زیادی در بیان مفهوم و زیبایی کلام دارد.

1. در غروب آفتاب، آسمان غره با رنگ‌های زیبا و گرم، تماشاگران را مجذوب خود کرد.
2. کشاورزان به تماشای آسمان غره ایستاده بودند تا ببینند باران چقدر به محصولاتشان کمک خواهد کرد.
3. آسمان غره‌ای که در شب تابستان با ستاره‌های درخشان همراه بود، یادآور رویاهای دوردست بود.