عبارت "چشم‌غره رفتن" یک اصطلاح رایج در زبان فارسی است که به معنای نگاه تند و تیز و تهدیدآمیزی به کسی است که معمولاً به عنوان یک علامت هشدار یا اعتراض به کار می‌رود.

قواعد نگارشی و دستوری:

1. نوشتار صحیح:

   • عبارت باید به صورت "چشم‌غره" نوشته شود. همان‌طور که می‌بینید "چشم" و "غره" به هم چسبیده و با یک خط تیره جدا شده‌اند.

2. نحوه استفاده:

   • این عبارت معمولاً به صورت فعلی و در زمان‌های مختلف به کار می‌رود، مثلاً:
     • "به او چشم‌غره رفت."
     • "اگر این کار را بکنی، بهت چشم‌غره می‌روم."

3. معنای کنبری:

   • به طور کلی، "چشم‌غره رفتن" به معنای ابراز نارضایتی و تهدید به روش غیرکلامی است. برای مثال، به کسی که در حال انجام عملی ناپسند است، نگاهی تند و هشدارآمیز می‌اندازیم.
4. مثال‌های بیشتر:
   • "وقتی متوجه شد او در حال دروغ گفتن است، به او چشم‌غره رفت."
   • "چشم‌غره‌های او حاکی از ناراحتی‌اش بود."

نکته:

این اصطلاح به صورت محاوره‌ای و در مکالمات غیررسمی بیشتر استفاده می‌شود و ممکن است در نوشته‌های رسمی کمتر به کار رود.

اگر سوال خاصی درباره این اصطلاح یا کاربردهای آن دارید، خوشحال می‌شوم که کمک کنم!