کلمه "آسیب زدن" یک فعل ترکیبی است که به معنای وارد کردن خسارت یا جراحت به چیزی یا کسی استفاده می‌شود. در مورد قواعد فارسی و نگارشی مرتبط با این کلمه، می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

1. استفاده صحیح به عنوان فعل:

   • این ترکیب به صورت فعل جملات کاربرد دارد. به عنوان مثال: "او به دوست خود آسیب زد."

2. فعل‌های حاوی "آسیب زدن":

   • این فعل ممکن است به صورت‌های مختلف صرف شود. به عنوان مثال: "من آسیب می‌زنم"، "او آسیب زد"، "آنها آسیب خواهند زد".

3. قید و وصف:

   • می‌توان از قیدها و صفات برای توصیف نوع آسیب استفاده کرد. مثلاً: "او عمداً به ماشین آسیب زد."

4. استفاده در جملات منفی:

   • "او هیچ‌گاه هیچ‌گونه آسیبی نمی‌زند."
5. نکته‌های نگارشی:
   • باید توجه داشت که "آسیب زدن" به عنوان یک عبارت مرکب، باید به درستی در متن نگارش شود و از هرگونه تفکیک نادرست بین "آسیب" و "زدن" خودداری گردد.
   • همچنین در جملات رسمی و نوشتاری، باید از قیدهای اضافی و جملات پیچیده پرهیز شود تا مفهوم بهتر منتقل شود.

با رعایت این اصول، می‌توان از کلمه "آسیب زدن" به درستی در متون کتبی و گفتاری استفاده کرد.