«بد حساب» یک ترکیب صفت + اسم است که به معنای فردی است که در پرداخت بدهی‌ها یا انجام تعهدات مالی خود مشکل دارد. در نگارش این کلمه و استفاده از آن، رعایت چند نکته مهم است:

1. فاصله‌گذاری: این کلمه باید به صورت جدا نوشته شود: «بد حساب».

2. نقطه‌گذاری: اگر در جمله به عنوان صفت به کار می‌رود، باید توجه داشت که اگر در انتهای جمله قرار گیرد، استفاده از نقطه (.)، ویرگول (،) و سایر علائم نگارشی مطابق با ساختار جمله انجام شود.

3. استفاده در جملات: «بد حساب» به صورت زیر در جملات کاربرد دارد:

   • او همیشه بد حساب بوده و به موقع بدهی‌هایش را پرداخت نمی‌کند.
   • به دلیل بد حساب بودنش، مورد اعتماد کسی نیست.
4. نکات معنایی: در انتخاب این واژه باید توجه داشت که معانی منفی را به ذهن مخاطب منتقل می‌کند. بنابراین در نوشتار رسمی یا گزارش‌ها از به کار بردن آن به طور غیرضروری پرهیز شود.

با رعایت این قواعد، می‌توان کلمه «بد حساب» را به‌طور صحیح و مؤثر در متن‌های فارسی به کار برد.