بد گمان

کلمه "بدگمان" یک واژه ترکیبی در زبان فارسی است که از دو جزء "بد" و "گمان" تشکیل شده است. قواعد فارسی و نگارشی برای این کلمه به قرار زیر است:

1. نوشتن به صورت ترکیبی: "بدگمان" به صورت یک کلمه نوشته می‌شود و بین دو جزء آن فاصله نگذارید.

2. تلفظ: این کلمه به صورت "بد-گما ن" تلفظ می‌شود، اما در نوشتار به صورت یکپارچه نوشته می‌شود.

3. نوع کلمه: "بدگمان" صفت است و به معنای کسی است که به احتمال بد گمان است و در مورد دیگران بدگمان می‌شود.

4. پرپیشوند بودن: در فارسی، واژه‌های مشابه دیگر هم با "بد" به کار می‌روند، مانند بدعهد، بدخُلق و...

5. تراکم معنایی: کلمه "بدگمان" ممکن است بار منفی داشته باشد و این بار معنایی در متن باید به درستی لحاظ شود.

در استفاده از این کلمه در جملات، توجه به ارتباط معنایی و دقت در ساختار جمله مهم است، مثلاً:

• "او همیشه بدگمان است و به دلایل کوچک نیز مشکوک می‌شود."
• "نباید به حرف‌های بی‌پایه و اساس بدگمان شد."

با رعایت این نقاط می‌توانید کلمه "بدگمان" را به درستی در نوشتار و گفتار خود به کار ببرید.