کلمه "برآمدن" از دو بخش "بر" و "آمدن" تشکیل شده است. در زبان فارسی، "برآمدن" به معنای ظاهر شدن، به وجود آمدن یا به اوج رسیدن استفاده می‌شود. در اینجا به برخی از قواعد و نکات نگارشی مرتبط با این کلمه اشاره می‌کنم:

1. نحوه نوشتن: "برآمدن" به صورت یک کلمه نوشته می‌شود و به جای "بر آمدن" باید از "برآمدن" استفاده کرد.

2. فعل و زمان: این کلمه به عنوان فعل در زمان‌های مختلفی مانند حال، گذشته و آینده می‌تواند به کار رود. مثلاً:

   • او برمی‌آید (حال).
   • او برآمد (گذشته).

3. مشتقات: از این کلمه می‌توان مشتقات متفاوتی ساخت، مانند "برآمدگی" که به معنای برآمدن یا بیرون‌زدگی است.

4. استفاده در جمله:

   • "خورشید برآمد و روز آغاز شد."
   • "ایده‌های جدید از دل این پروژه برآمدند."

5. ویزگی‌های زبانی: این کلمه می‌تواند به صورت فعلی یا اسمی استفاده شود و بسته به ساختار جمله، نوعی زیبایی و تنوع به متن اضافه کند.

6. نکات طبقاتی: در نگارش رسمی و ادبی، باید دقت کرد که کلمات به درستی و در جای مناسب خود استفاده شوند و از تکرار ناخواسته پرهیز شود.

با رعایت این نکات می‌توانید استفاده بهتری از کلمه "برآمدن" در نوشتار خود داشته باشید.

1. آفتاب در افق برآمدن گرفت و نور طلایی خود را بر روی کوه‌ها پاشید.
2. او تصمیم گرفت تا به دنبال آرزوهایش برآید و هیچ چیزی جلوی او را نگیرد.
3. برآمدن امواج دریا به ساحل، حس آرامش خاصی را به انسان منتقل می‌کند.