کلمه "دود برآمدن" در زبان فارسی به معنای بیرون آمدن یا برخاستن دود از یک منبع است. برای استفاده صحیح و نگارش آن، به نکات زیر توجه کنید:

1. جملات完整: برای استفاده از "دود برآمدن"، جمله‌ای کامل بسازید. مثلاً:

   • "از شومینه دود برآمد."
   • "دود سیاهی از کوره کارخانه برآمد."

2. زمان فعل: بسته به زمان جملات، می‌توانید اشکال مختلفی از فعل استفاده کنید:

   • "دود برمی‌آید" (حاضر)
   • "دود برآمد" (گذشته)
   • "دود خواهد برآمد" (آینده)

3. استفاده از قیدهای مکان و زمان: برای تفهیم بهتر می‌توانید از قیدهای مختلف استفاده کنید:

   • "در آن لحظه، دود برآمد."
   • "ساعت شش بعدازظهر، دود از آتش‌سوزی برآمد."

4. نگارش صحیح: از نوشتن این عبارت به صورت «دود برآمدن»، به تنهایی پرهیز کنید. در نگارش ادبی و رسمی، لازم است آن را در قالب یک جمله و با زمینه مشخص به کار ببرید.

5. استفاده از هم‌خوانی‌ها: می‌توانید برای تنوع بیشتر، برای "دود برآمدن" هم‌خانواده‌های فعلی و اسمی استفاده کنید. به عنوان مثال:
   • "دود کردن" (به معنای تولید دود)
   • "دود" (اسم)

با رعایت این نکات، می‌توانید از کلمه "دود برآمدن" به درستی و به شکل مؤثری در جملات خود استفاده کنید.