براده

کلمه "براده" در زبان فارسی به معنی ذرات کوچک و باریکی است که به‌واسطه‌ی تراشیدن یا بریدن مواد به‌دست می‌آید. این کلمه معمولاً در زمینه‌هایی مانند نجاری یا صنایع فلزی استفاده می‌شود. در ادامه، به برخی قواعد و نگارش مرتبط با این کلمه اشاره می‌شود:

1. جنس کلمه: "براده" یک اسم است و به اشیاء فیزیکی اطلاق می‌شود.

2. جمع: جمع "براده" به صورت "براده‌ها" نوشته می‌شود. در این حالت "ها" به انتهای کلمه اضافه می‌شود تا جمع آن را بیان کند.

3. نحوه‌ی استفاده در جملات: می‌توان "براده" را در جملات به‌صورت زیر استفاده کرد:

   • "براده‌های چوب در کارگاه نجاری روی زمین پخش شده‌اند."
   • "براده‌های فلزی باید به‌طور دوره‌ای جمع‌آوری شوند."

4. روند صرف و نحو: "براده" به‌تنهایی تغییر نمی‌کند، اما می‌تواند با صفت‌ها و قیدها ترکیب شود. مثلاً:

   • "براده‌های بزرگ"
   • "براده‌ها به آرامی در هوا معلق بودند."

5. اَوزان مختلف: این کلمه معمولاً به‌صورت ثابت و بدون دگرگونی خاصی در جملات استفاده می‌شود، مگر اینکه به عوامل زبانی دیگر مرتبط گردد (مانند فعل‌ها یا قیدها).

6. نکات نگارشی: هنگام نوشتن این کلمه در متون رسمی و علمی، لازم است دقت شود تا به‌عنوان یک اسم خاص و معنایی دقیق به کار رود. همچنین، استفاده از ویرگول و سایر نشانه‌های نگارشی در جملات حاوی "براده" اهمیت دارد.

با رعایت این قواعد، می‌توانید به شکل درست و معصود از کلمه "براده" در نوشته‌های خود استفاده کنید.

البته! در زیر چند مثال برای کلمه "براده" در جمله آورده شده است:

1. بعد از کار بر روی چوب، براده‌های چوب بر روی زمین پخش شده بودند.
2. در حین سمباده زدن، براده‌های فلز از سطح کار جدا می‌شوند.
3. برای ساخت جواهرات، هنرمند با دقت براده‌های طلا را شکل می‌دهد.
4. براده‌های سنگی که در حین حفاری به وجود می‌آید، می‌تواند به زمین‌های اطراف آسیب بزند.
5. زمانیکه ماشین‌آلات صنعتی کار می‌کنند، براده‌هایی از مواد مختلف تولید می‌شود که نیاز به جمع‌آوری دارند.

اگر سوال یا درخواست دیگری دارید، خوشحال می‌شوم که کمک کنم!