کلمه "برهم نشستن" به معنای جمع شدن یا بروز تداخل بین دو یا چند چیز است و معمولاً در متون ادبی، علمی یا محاورات روزمره به کار می‌رود. در زیر به بعضی از قواعد و نکات نگارشی مربوط به این کلمه اشاره می‌شود:

1. نوشتن صحیح: این کلمه به صورت پیوسته و بدون فاصله بین اجزای آن نوشته می‌شود و نباید به صورت "بر هم نشستن" جدا نوشته شود.

2. استفاده در جملات: می‌توان از این کلمه در جملات مختلف به عنوان فعل استفاده کرد. به عنوان مثال: "با برهم نشستن این دو ایده، نتایج جدیدی به دست آمد."

3. زمان و صرف: این کلمه فعل است و می‌تواند در زمان‌های مختلف (ماضی، مضارع، آینده) صرف شود. مثال: "دیروز آنها برهم نشستند." / "امروز آنها برهم می‌نشینند." / "فردا برهم خواهند نشست."

4. خصوصیات معنایی: این کلمه معمولاً در متونی به کار می‌رود که به ارتباطات و تعاملات میان افراد، ایده‌ها یا پدیده‌ها اشاره دارد. لذا در نوشتارهای علمی و فلسفی نیز می‌توان از آن بهره برد.

5. نکات نگارشی: در استفاده از این کلمه، توجه به زمینه و محیط استفاده از آن مهم است. می‌توان برای تنوع و زیبایی بیشتر عبارت را با واژه‌های هم‌معنی یا مترادف ترکیب کرد.

در کل، "برهم نشستن" یک اصطلاح پرکاربرد در زبان فارسی است که در معانی مختلفی به کار می‌رود و به سادگی می‌توان آن را در جملات مختلف به کار برد.