کلمه "آفتاب‌زده" در زبان فارسی به معنای کسی است که به خاطر قرار گرفتن در معرض آفتاب به شکل خاصی دچار تغییر رنگ پوست یا آسیب‌هایی شده است. برای نوشتن صحیح این کلمه باید به چند نکته توجه داشت:

1. خط فاصله: در زبان فارسی، در کلمات مرکب که شامل پسوندها یا حروف ربط هستند، معمولاً از خط فاصله استفاده می‌شود. در این مورد "آفتاب‌زده" به صورت درست نوشته می‌شود.

2. نگارش صحیح: کلمه "زده" به معنای ایجاد ‌شدن یا تحت تأثیر قرار گرفتن است و به طور خاص در این ترکیب به معنی تحت تأثیر آفتاب قرار گرفتن است.

3. نحوه استفاده: این کلمه معمولاً به عنوان صفت به کار می‌رود، مثلاً در جملاتی مانند "آن مرد آفتاب‌زده به نظر می‌رسید."

4. قواعد نگارشی: برای استفاده درست از کلمات، رعایت دستور زبان، هجی صحیح و نکات نگارشی دیگر نیز الزامی است.

با توجه به موارد فوق، نوشتن "آفتاب‌زده" با خط فاصله و دقت در استفاده از آن در جملات مختلف بیانگر تسلط شما به نگارش فارسی خواهد بود.

1. گل‌های آفتاب‌زده در باغچه، رنگ و بویی خاص به فضای خانه ما می‌دهند.
2. او درباره تجربیاتش در سفر به مناطق آفتاب‌زده و زیبایی‌های آنجا صحبت کرد.
3. کتابی که خواندم، داستان یک زن آفتاب‌زده را روایت می‌کند که به دنبال عشق و خوشبختی است.