کلمه "بست و بند" در زبان فارسی به‌معنای مجموعه‌ای از اقدامات یا توافقات برای ایجاد ارتباط یا اتصال موارد مختلف به هم است. در نگارش این کلمه، نکاتی را باید مدنظر قرار داد:

1. نقطه‌گذاری: باید به درستی از علامت‌های نقطه‌گذاری استفاده کرد. در مواقعی که از این کلمه در داخل جمله استفاده می‌شود، باید از ویرگول یا نقطه در صورت نیاز استفاده شود.

2. استفاده از "و": حرف "و" در زبان فارسی برای اتصال دو کلمه به کار می‌رود و در اینجا بین "بست" و "بند" قرار گرفته است. در نوشتار رسمی، در صورتی‌که "بند" مربوط به "بست" باشد، باید به دقت به کار رود.

3. رنگ و بوی ادبی: در نوشتار ادبی، "بست" و "بند" می‌تواند به‌عنوان حس‌و‌حال‌های متفاوت یا تشبیه به کار برود. به‌عنوان مثال: "میان این دو بست و بند یک پیوند عمیق وجود دارد."

4. قواعد دستوری: هر دو کلمه "بست" و "بند" به صورت نoun (حرف‌اسم) هستند. پس باید توجه کنید که به‌عنوان اسم جمع یا مفرد به کار برده شوند و در این راستا قاعده‌های تنوین و جمع‌سازی (اگر نیاز باشد) رعایت گردد.

5. جایگاه کلمه: این ترکیب معمولاً در جملات به‌عنوان یک عبارت noun به کار می‌رود، بنابراین باید دقت کنید جایگاه آن در جملات به درستی انتخاب شود.

در نهایت، بهتر است که این کلمه را در متن‌های مختلف با توجه به سیاق نگارشی و بیانی که در نظر دارید، به‌کار ببرید تا بهترین معنا و مفهوم را به خواننده انتقال دهد.