کلمه "بلبلی گوش" یک اصطلاح ترکیبی است که به کسی اشاره می‌کند که شنوایی بسیار خوبی دارد یا به سادگی تحت تأثیر صداها و نغمه‌ها قرار می‌گیرد. به طور کلی، برای نوشتن و استفاده از این اصطلاح در نوشته‌های فارسی، رعایت نکات زیر می‌تواند مفید باشد:

1. نظم کلام: در زبان فارسی، معمولاً صفت قبل از اسمی که توصیف می‌کند می‌آید. بنابراین، اگر بخواهید از این کلمه در جمله‌ای استفاده کنید، می‌توانید آن را به شکل "گوش بلبلی" نیز بیان کنید تا صفت (بلبلی) واضح‌تر نشان‌دهنده ویژگی گوش باشد.

2. ویرگول و فصل‌بندی: اگر این کلمه در یک جمله طولانی‌ترو در کنار دیگر عبارات استفاده شود، استفاده از ویرگول برای تفکیک عبارات می‌تواند مفید باشد.

3. استفاده از فعل مناسب: بستگی به این دارد که چه فعل یا موضوعی را بخواهید به این کلمه مرتبط کنید. مثلاً "او دارای گوش بلبلی است" یا "صدای بلبل، او را با گوش بلبلی به خود جلب کرد".

4. آوایی: "بلبلی" در این اصطلاح به صدا یا نغمه‌ای اشاره دارد که ممکن است تداعی‌گر لطافت و زیبایی باشد. پس دقت در انتخاب واژه‌ها و ساختار جملات می‌تواند تأثیر زیادی بر حس نوشتار داشته باشد.

5. سبک نگارشی: بسته به سبک نوشتاری‌تان (رسمی، غیررسمی، ادبی یا محاوره‌ای) می‌توانید از این اصطلاح به شیوه‌های مختلفی استفاده کنید.

در نهایت، مهم است که هنگام استفاده از اصطلاحات و ترکیبات جدید، خوانایی و فهم مطلب برای مخاطب حفظ شود.