کلمه "بنی" در زبان فارسی به صورت‌های مختلفی مورد استفاده قرار می‌گیرد و می‌تواند معنای مختلفی داشته باشد. در اینجا نکاتی درباره قواعد نگارشی و استفاده از این کلمه ارائه می‌شود:

1. نوشتن کلمه: کلمه "بنی"، در فارسی، به صورت "بنی" نوشته می‌شود. به عنوان مثال، در متون رسمی و ادبی، بهتر است از نوشتن آن به صورت‌های غیررسمی یا محاوره‌ای خودداری شود.

2. معنا و کاربرد: "بنی" غالباً در زمینه‌های دینی و تاریخی به کار می‌رود، مانند نام برخی خاندان‌ها یا در ترکیب‌هایی چون "بنی‌امیه" و "بنی‌هاشم".

3. تطابق با قواعد صرف و نحو: کلمه "بنی" معمولاً به صورت مستقل به کار نمی‌رود بلکه در ترکیب با دیگر واژه‌ها استفاده می‌شود. به عنوان مثال در "بنی‌امیه"، به عنوان جزء اسم خاص.

4. توجه به علامت‌گذاری: اگر "بنی" در جمله‌ای قرار گیرد که نیاز به ترکیب با سایر عناصر دارد، باید به نشانه‌ها و ترتیب کلمات توجه کرد. مثلاً:

   • "بنی‌امیه در تاریخ اسلام نقش مهمی داشته است."
   • "حضرت محمد (ص) از بنی‌هاشم بودند."
5. فاصله‌گذاری: در هنگام نوشتن، به فاصله‌ها و تفکیک نهاد و گزاره توجه داشته باشید. هیچگاه نباید "بنی" را از آن دسته دیگر واژه‌ها بدون فاصله یا علامت‌های نگارشی ترکیب کرد.

با رعایت این نکات، می‌توانید در استفاده از کلمه "بنی" در متون خود دقت بیشتری داشته باشید.

البته! در اینجا چند مثال برای استفاده از کلمه "بنی" در جمله آورده شده است:

1. وی دو سال پیش مدرسه را بنیان‌گذاری کرد و از آن زمان دانش‌آموزان زیادی را آموزش داده است.
2. بنیان‌گذاری این سازمان به منظور حمایت از حقوق بشر در سطح جهانی بوده است.
3. آن‌ها تصمیم دارند یک بنیاد خیریه برای حمایت از کودکان بی‌سرپرست بنیان‌گذاری کنند.
4. شرکت جدید یک وب‌سایت برای معرفی محصولاتش بنیان کرده است که مورد استقبال قرار گرفته است.

اگر نیاز به مثال‌های بیشتری دارید یا می‌خواهید موضوع خاصی را بررسی کنیم، لطفاً بفرمایید!