کلمه "بود" یکی از فعل‌های گذشته در زبان فارسی است که به شکل‌های مختلفی در جملات مورد استفاده قرار می‌گیرد. در زیر به برخی از قواعد و نکات نگارشی مرتبط با این کلمه اشاره می‌کنم:

1. فعل گذشته: "بود" به معنای وجود داشتن و یا حالت داشتن در زمان گذشته است. به عنوان مثال: "او دیروز در کلاس بود."

2. فعل کمکی: "بود" می‌تواند به عنوان فعل کمکی در ساخت زمان‌های مختلف مورد استفاده قرار گیرد. برای نمونه: "او خواهد بود."

3. جملات وصفی: می‌توان از "بود" در جملات وصفی برای توصیف حالتی استفاده کرد. به عنوان مثال: "او همیشه خوشحال بود."

4. تطابق فاعل و فعل: در جملات باید توجه داشت که فاعل و فعل از نظر جنس، عدد و شخص با هم مطابقت داشته باشند. مثلاً: "آن‌ها در جمع بودند." (جمع) و "او در جمع بود." (مفرد)

5. حالت مجهول: "بود" همچنین می‌تواند در جملات مجهول نیز به کار رود. مثلاً: "کتاب دیروز نوشته شده بود."

6. نحوه فاصله‌گذاری: در نوشتار رسمی، بهتر است که از استفاده نادرست فاصله گذاری بین "بود" و کلمات دیگر خودداری کرد. به عنوان مثال: "او در آنجا بود." (صحیح) و نه "او در آنجا بود." (نادرست).

7. سوال‌سازی: برای ساخت سوالات در زمان گذشته می‌توان از "بود" استفاده کرد. به عنوان مثال: "آیا او در آنجا بود؟"

در نهایت، برای استفاده صحیح از "بود" و کلمات مشابه، مهم است که با ساختار جملات و قواعد نحوی زبان فارسی آشنا باشیم.

البته، در اینجا چند مثال برای کلمه "بود" در جملات مختلف آورده شده است:

1. دیروز هوا بسیار گرم بود.
2. او همیشه در کودکی شاد بود.
3. یادم می‌آید که آن روز خیلی پر هیجان بود.
4. کتابی که خواندم بسیار جالب بود.
5. وقتی به خانه رسیدم، همه چیز مرتب بود.

اگر به مثال‌های بیشتری نیاز دارید یا موضوع خاصی مد نظر دارید، بفرمایید!