کلمات "بود" و "نابود" از لحاظ قواعد فارسی و نگارشی به شرح زیر هستند:

1. "بود":

• تعریف: "بود" شکل گذشته فعل "بودن" است.
• استفاده: برای بیان وجود یا حالت در زمان گذشته به کار می‌رود.
• مثال:
  • او در خانه بود.
  • دیروز باران بند آمده بود.

2. "نابود":

• تعریف: "نابود" به معنی از بین رفتن یا محو شدن است و به عنوان فعل در زمان حال و گذشته استفاده می‌شود.
• استفاده: معمولاً برای بیان اینکه چیزی کاملاً از بین رفته یا تخریب شده است.
• مثال:
  • این کتاب نابود شد.
  • جنگ موجب نابودی بسیاری از آثار فرهنگی شد.

نکات نگارشی:

• هر دو کلمه در جملات می‌توانند به عنوان فعل به کار روند و در جملات باید با فعل‌های دیگر از نظر زمان و حالت هماهنگ شوند.
• استفاده صحیح از این کلمات به دقت در زمان‌بندی وContext جمله بستگی دارد.
• هنگام استفاده از "نابود"، دقت کنید پیامدهای آن را نیز در نظر بگیرید، زیرا این کلمه معمولاً بار معنایی سنگینی دارد.

مثال‌های ترکیبی:

• او در آن حادثه بود و بسیاری از آثار فرهنگی نابود شدند.
• جنگ‌ها عموماً تبعاتی دارند که نه‌تنها افراد بلکه زندگی‌های نشسته بر ورق تاریخ را نیز نابود می‌کند.

اگر سوال دیگری در مورد قاعده‌های زبان فارسی یا نگارش دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!