کلمه "بی‌خطر" در زبان فارسی به معنای "بدون خطر" یا "ایمن" است. در نگارش این کلمه، باید به چند نکته توجه کرد:

1. فاصله: کلمه "بی‌خطر" از دو بخش "بی" و "خطر" تشکیل شده است که "بی" به عنوان پیشوند منفی عمل می‌کند و به آن معنی عدم یا نبود خطر می‌دهد. در این مورد بین "بی" و "خطر" فاصله قرار نمی‌گیرد.

2. تلفظ: هنگام تلفظ این کلمه، باید به تشدید "خ" و تلفظ صحیح هر دو بخش آن دقت کنید.

3. کلمه‌ی درست: در نوشتار "بی‌خطر" نباید "بخطر" نوشته شود، چرا که "بخطر" معنی دیگری دارد و غلط است.

4. استفاده در جملات: می‌توانید این کلمه را در جملاتی همچون "این دارو بی‌خطر است" یا "این روش بی‌خطر به شمار می‌رود" استفاده کنید.

به طور کلی، "بی‌خطر" یک کلمه ترکیبی است که باید به شکل صحیح و با دقت در متون فارسی به کار رود.

1. این دارو به طور کامل بی خطر است و برای استفاده در درمان بیماری‌های رایج تجویز می‌شود.
2. بعد از آزمایش‌های متعدد، محققان تأیید کردند که این فناوری جدید برای محیط زیست بی خطر است.
3. استفاده از کلاه ایمنی هنگام دوچرخه‌سواری نه تنها حائز اهمیت است بلکه بی خطر بودن سفر را نیز تضمین می‌کند.