کلمه «بی‌سلاح» ترکیبی از پیشوند «بی» و واژه «سلاح» است. در قواعد نگارشی و املایی فارسی، توجه به نکات زیر مهم است:

1. فاصله و لینک: در نوشتار فارسی، پیشوند «بی» با واژه‌ای که به آن متصل می‌شود، بدون فاصله نوشته می‌شود. همچنین لازم است که بین «بی» و «سلاح» خط تیره (چند نقطه) وجود داشته باشد. بنابراین به شکل صحیح «بی‌سلاح» نوشته می‌شود.

2. نقطه‌گذاری: در جملات، اگر «بی‌سلاح» بخشی از یک جمله باشد، معمولاً نیازی به نقطه‌گذاری خاصی نیست، اما باید به قواعد کلی نقطه‌گذاری در جمله توجه کرد.

3. سیاق و معنا: واژه «بی‌سلاح» به معنای عدم برخورداری از سلاح است و می‌تواند در سیاق‌های مختلف به کار رود. مثلاً در متن‌های ادبی، نظامی یا اجتماعی.

4. تلفظ: در تلفظ، توجه به ضیق و تسهیل در انتقال آواها می‌تواند کاربردی باشد، اما در نوشتار به اصول املایی پایبند باشید.

این نکات می‌تواند به درک صحیح و نگارش مناسب کلمه «بی‌سلاح» کمک کند.