واژه‌ی «بی‌شوهر» به معنی افرادی است که شوهر ندارند و به کار بردن آن در جملات قواعد خاصی دارد. در اینجا به برخی از نکات قواعد فارسی و نگارشی مربوط به این واژه اشاره می‌کنم:

1. نوشتار: «بی‌شوهر» با استفاده از خط تیره نوشته می‌شود تا به وضوح نشان دهد که دو جزء «بی» و «شوهر» یک واژه‌ی مرکب را تشکیل می‌دهند.

2. جنسیت: این کلمه معمولاً به زنان اطلاق می‌شود، اما می‌تواند در موارد خاص به مردان نیز اشاره داشته باشد.

3. استفاده از قید: در صورتی که در متن خود نیاز به توصیف زنان بی‌شوهر دارید، می‌توانید از صفات و قیدهایی مانند «تنهای»، «خواندگی» و... استفاده کنید.

4. جایگاه در جمله: این واژه معمولاً به عنوان صفت در جمله به کار می‌رود و می‌تواند قبل یا بعد از اسم قرار بگیرد. به عنوان مثال:

   • «او یک زن بی‌شوهر است.»
   • «زنان بی‌شوهر در جامعه باید حمایت شوند.»

5. انتخاب واژه‌های مترادف: در صورت نیاز به تنوع در نوشتار، می‌توانید از واژه‌های مترادف یا عبارات مشابه نیز استفاده کنید، مانند «بی‌همسر».

6. توجه به بار معنایی: به هنگام استفاده از این واژه، باید توجه داشته باشید که ممکن است بار معنایی خاصی به همراه داشته باشد و بنابراین باید در بافت مناسب استفاده شود.

با رعایت این نکات می‌توانید به شکل صحیح و مؤثری از واژه‌ی «بی‌شوهر» در نوشته‌های خود استفاده کنید.