کلمه "پاتی کردن" یکی از اصطلاحات رایج در زبان محاوره‌ای فارسی، به ویژه در برخی از مناطق ایران، به معنای "رفتن" یا "حضور داشتن" است. در مورد قاعده‌های نگارشی و نحوی این کلمه، نکات زیر قابل توجه هستند:

1. نحو و ساختار: "پاتی کردن" یک فعل مرکب است. در اینجا "پاتی" به عنوان اسم یا قید به کار رفته و "کردن" فعل اصلی را تشکیل می‌دهد.

2. حالت‌های صرفی: مانند سایر افعال در فارسی، "پاتی کردن" نیز در زمان‌های مختلف صرف می‌شود. برای مثال:

   • زمان حال: من پاتی می‌کنم، او پاتی می‌کند
   • زمان گذشته: من پاتی کردم، او پاتی کرد
   • زمان آینده: من پاتی خواهم کرد، او پاتی خواهد کرد

3. استفاده در جملات: این کلمه معمولاً در جملات محاوره‌ای و غیررسمی به کار می‌رود. به عنوان مثال:

   • "امروز می‌خواهیم پاتی کنیم."
   • "دیروز به مهمانی پاتی کردم."

4. رسمیت: استفاده از "پاتی کردن" در نوشتار رسمی یا متون ادبی ممکن است غیررسمی و نامناسب تلقی شود. در این موارد بهتر است از واژه‌های رسمی‌تری مانند "رفتن" استفاده گردد.

5. نکات نگارشی:
   • در نوشتن این کلمه، باید توجه داشت که بین "پاتی" و "کردن" فاصله وجود دارد، و همچنین هیچ علامت نگارشی اضافی در میان آن‌ها قرار نمی‌گیرد.

این نکات می‌تواند راهنمای مناسبی برای استفاده صحیح از کلمه "پاتی کردن" باشد.