کلمه "آمد شدن" در زبان فارسی به ظاهر ترکیبی از دو کلمه "آمد" و "شدن" به نظر می‌رسد، اما در واقع در اینجا چند نکته نگارشی و دستوری وجود دارد که باید به آن‌ها توجه کرد:

1. نگاشت صحیح: در زبان فارسی، معمولاً "آمد شدن" به صورت جداگانه نیامده است و استفاده از آن در زبان محاوره‌ای یا ادبی نادر است. اگر بخواهیم به معنای "ایجاد شدن" یا "به وجود آمدن" اشاره کنیم، از عبارت‌های دیگر مثل "به وجود آمدن" یا "شکل گرفتن" استفاده می‌کنیم.

2. قواعد صرفی: "آمد" به عنوان یک فعل ماضی است که به وقوع یک عمل در گذشته اشاره دارد، و "شدن" به عنوان فعل حال است که به وقوع یک عمل یا تغییر اشاره دارد. بنابراین این ترکیب به ویژه از نظر معنایی در جملات معنادار نخواهد بود.

3. نکات معنایی: اگر بخواهیم از مفهومی مثل "آمدن" و "شدن" به یک معنا برسیم، بهتر است از الفاظ دیگری استفاده کنیم که به طور مستقیم مفهوم مورد نظر را انتقال دهند.

در نتیجه، در نوشتار رسمی یا ادبی فارسی، بهتر است از عبارات مشخص و معنای واضح برای انتقال ایده‌های خود استفاده کنیم و از ترکیب‌هایی مانند "آمد شدن" پرهیز کنیم.