کلمه "پر و پیمان" در فارسی به معنای "پر از تعهد و وفاداری" یا "پیمان‌دار" به کار می‌رود. در نگارش این عبارت و همچنین استفاده صحیح از آن، رعایت چند نکته نگارشی و قواعد فارسی الزامی است:

1. نحوه نوشتار: این عبارت به صورت "پر و پیمان" نوشته می‌شود و نباید بین کلمات آن فاصله‌ای اضافی ایجاد کرد.

2. نقطه‌گذاری: اگر این عبارت بخشی از یک جمله باشد، باید به قوانین نقطه‌گذاری توجه کرد. مثلاً در انتهای جمله اگر "پر و پیمان" در انتها قرار بگیرد، باید با نقطه (.) پایان یابد.

3. نقش در جملات: این عبارت می‌تواند به عنوان صفت به کار رود. مثلاً در جمله: "او مردی پر و پیمان است." اینجا "پر و پیمان" به عنوان صفت برای "مرد" استفاده شده است.

4. استفاده در متون ادبی: در متون ادبی، این عبارت می‌تواند احساسات عمیق‌تری را منتقل کند و به شکلی زیبا به وفاداری و تعهد اشاره کند.

5. تناسب با بافت جملات: برای استفاده درست از این عبارت، باید به بافت جمله و مفهوم آن توجه کرد تا ضمن انتقال درست معنا، از لحاظ نگارشی هم درست باشد.

در کل، نگارش درست و توجه به معانی و کاربردهای آن، از اهمیت بالایی برخوردار است.