کلمه "پراگنده" در زبان فارسی به معنای "پخش شده" یا "متفرق شده" است. در زیر چند قاعده و نکته نگارشی مرتبط با این کلمه را بررسی می‌کنیم:

1. نقطه‌گذاری: اگر "پراگنده" در داخل جمله استفاده شود، باید به نکات گرامری جمله توجه کنید. به‌عنوان مثال:

   • "کتاب‌هایی که پراگنده شده‌اند، نیاز به ساماندهی دارند."

2. تطابق نام و فعل: اگر از "پراگنده" به عنوان صفت استفاده می‌کنید، اطمینان حاصل کنید که فعل یا اسم شما با این صفت از نظر نوع و تعداد مطابقت دارد:

   • "موارد پراگنده" (جمع) = "مواردی که پراگنده هستند"
   • "مورد پراگنده" (مفرد) = "موردی که پراگنده است"

3. ترکیب‌ها: "پراگنده" می‌تواند با کلمات دیگر ترکیب شود. به‌عنوان مثال:

   • "پراکندگی" (اسم)
   • "پراگندگی" (اسم دیگر)

4. حالت‌های مختلف کلمه: بسته به اینکه از کلمه در چه بافتی استفاده کنید، می‌توانید به شکل‌های مختلفی از آن اشاره کنید. به‌عنوان مثال، "پراگنده" به عنوان صفت، در جمله‌های توصیفی می‌تواند به‌خوبی عمل کند:

   • "هواپیماهایی که پراگنده می‌پرند، بیشتر از بقیه آمار حوادث هوایی را دارند."
5. نکات معنایی: هنگام استفاده از "پراگنده"، دقت کنید که معانی مختلف و بافت‌های مختلف آن را در نظر بگیرید. این کلمه می‌تواند در زمینه‌های مختلفی مانند علم، فرهنگ و هنر مورد استفاده قرار گیرد.

با رعایت این نکات و قواعد، می‌توانید از کلمه "پراگنده" به‌درستی و به‌طور موثری در نوشته‌های خود استفاده کنید.

1. باد پاییزی برگ‌های پراگنده را در خیابان‌ها جابجا می‌کند.
2. صدای پراگنده‌ی افراد در کافه، فضایی شاداب و زنده ایجاد می‌کند.
3. افکار پراگنده‌اش را جمع کرد تا بتواند بر روی پروژه‌اش تمرکز کند.