کلمه "پرپر" در زبان فارسی به معنای "ریخته شدن پر" یا "پاره‌پاره‌شدن" به کار می‌رود و در ادبیات و شعر نیز به صورت نمادین برای بیان تنهایی، از دست رفتن و یا زیبایی زودگذر استفاده می‌شود. قواعد فارسی و نگارشی مربوط به این کلمه به صورت زیر هستند:

1. استخدام: "پرپر" به صورت یک کلمه و بدون فاصله نوشته می‌شود و در بسیاری از موارد به عنوان صفت یا قید توصیفی استفاده می‌شود.

2. نوشتار صحیح: این کلمه به صورت "پرپر" نوشته می‌شود و نباید با کلمات دیگر ترکیب شود.

3. استفاده در جملات: می‌توان از "پرپر" در جملات به عنوان صفت یا قید استفاده کرد. برای مثال:

   • گل‌ها بر اثر باد، پرپر شدند.
   • احساساتش مانند پرپر بود، پراکنده و بی‌قرار.

4. تلفظ: این کلمه به صورت "پر-پر" تلفظ می‌شود و تأکیدی بر روی هر دو هجا دارد.

5. استفاده در شعر و ادبیات: "پرپر" به عنوان یک واژه‌ی توصیفی در شعرها و نثرهای ادبی به کار می‌رود و غالباً به ویژگی‌های لطیف و شکننده اشیاء یا احساسات اشاره دارد.

توجه به زمینه‌های معنایی و احساسی این کلمه در نوشتار و گفتار، به درک بهتر آن کمک خواهد کرد.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "پرپر" در جمله آورده‌ام:

1. وقتی وزش باد شدید شد، گل‌های زیبا در باغ، پرپر شدند و بر زمین افتادند.
2. او شب را تا صبح بیدار ماند و به یاد عشق از دست رفته‌اش، دلش پرپر می‌زد.
3. در فعالیت‌های هنری‌اش، احساساتش را به تصویر کشیده و روحش را پرپر کرده است.
4. پرپر شدن پروانه‌ها در باغچه، زیبایی خاصی به طبیعت بخشیده است.
5. جانوران کوچک در جنگل، مثل پرپر شدن برگ‌ها، به سرعت از درختان پایین می‌افتند.

امیدوارم این جملات به شما کمک کند!