کلمه "پرپر کردن" به معنای پخش کردن، پراکنده کردن، یا تقسیم کردن است و به طور خاص در ادبیات فارسی به معنای از بین بردن و نابود کردن نیز به کار می‌رود. در مورد قواعد فارسی و نگارشی این واژه، می‌توان نکات زیر را در نظر گرفت:

1. جنس کلمه: "پرپر کردن" یک فعل مرکب است که از ترکیب "پرپر" (که به نوعی حالت پخش شدن را نشان می‌دهد) و "کردن" تشکیل شده است.

2. صرف فعل: این فعل به صورت‌های مختلف صرف می‌شود. به عنوان مثال:

   • من پرپر می‌کنم
   • تو پرپر می‌کنی
   • او پرپر می‌کند
   • ما پرپر می‌کنیم
   • شما پرپر می‌کنید
   • آنها پرپر می‌کنند

3. استفاده در جملات: این فعل می‌تواند در جملات توصیفی به کار برود. مثلاً:

   • "باد برگ‌ها را پرپر کرد."
   • "دلش پرپر شد از غماس."

4. ترکیب‌های دیگر: این کلمه می‌تواند با دیگر کلمات ترکیب شود تا معانی متفاوتی پیدا کند. به عنوان مثال، می‌توان گفت:

   • پرپر کردن گل‌ها (به معنای خراب کردن و از بین بردن زیبایی آنها)
   • پرپر شدن (به معنای از هم پاشیدن یا پراکنده شدن)
5. نگارش و املای صحیح: املای صحیح این کلمه "پرپر کردن" است و باید به همین شکل نوشته شود.

با رعایت این نکات، می‌توان به درستی از "پرپر کردن" در نوشته‌ها و گفتارهای فارسی استفاده کرد.