کلمه "پشت پایی" به‌عنوان یک واژه‌ی مرکب در زبان فارسی، به معنای فردی است که در موقعیت‌های مختلف باعث مشکل یا مانع برای دیگران می‌شود. در برخی موارد، این کلمه به عنوان یک صفت نیز به کار می‌رود. در نگارش این کلمه باید نکات زیر را رعایت کنید:

1. نوشتن به‌صورت جدا: کلمه "پشت پایی" باید به‌صورت جدا نوشته شود و با خط فاصله (hyphen) یا بدون آن، به‌عنوان یک واژه مرکب در نظر گرفته شود.

2. علامت‌گذاری: اگر در جمله‌ای به‌کار رفته باشد، باید به قواعد نگارشی رعایت شود؛ مثلاً اگر در وسط جمله قرار بگیرد، ممکن است به ویرگول یا نقطه نیاز داشته باشد.

3. توافق با سایر کلمات: هنگام استفاده از این کلمه در جملات، توجه به تطابق آن با سایر کلمات از نظر صرف و نحو بسیار مهم است؛ مثلاً "او همیشه یک پشت پایی برای دوستانش بوده است."

4. چندمعنایی: این کلمه ممکن است در برخی جملات معانی متفاوتی داشته باشد، لذا باید با توجه به متن و سیاق جمله به‌درستی مورد استفاده قرار گیرد.

5. استفاده در محاوره و نوشته: "پشت پایی" می‌تواند در هر دو حالت محاوره‌ای و نوشتاری به کار رود، اما توجه به رسم الخط و قواعد نگارش در متون رسمی الزامی است.

با رعایت این نکات، می‌توانید از "پشت پایی" به‌طور صحیح در جملات فارسی استفاده کنید.

1. وقتی که او در حیاط بازی می‌کرد، ناگهان یکی از بچه‌ها به طور اتفاقی پشت پایی به او زد و باعث افتادنش شد.
2. او به خاطر یک پشت پایی ناگهانی، نتوانست تعادلش را حفظ کند و به زمین افتاد.
3. در مسابقه دو، یکی از رقبای او با یک پشت پایی نامناسب، باعث شد تا نتواند در مسیر خود ادامه دهد.