عبارت "پشت گوش فراخ" به معنای بی‌توجهی یا غفلت است و معمولاً به صورت یک اصطلاح در زبان فارسی استفاده می‌شود. برای نوشتن این عبارت و استفاده از آن در جملات، چند نکته نگارشی و قواعدی را در نظر داشته باشید:

1. نقطه‌گذاری: این عبارت معمولاً به عنوان یک عبارت مستقل در جملات به کار می‌رود و می‌تواند در پایان یا میان جمله باشد. مثلاً: "او همیشه کارهای مهم را پشت گوش فراخ می‌گذارد."

2. تاکید بر معنی: در محتوای نوشتار می‌توانید به توضیح یا تشریح این عبارت بپردازید. به‌عنوان مثال: "گاهی اوقات افراد مهم‌ترین وظایف خود را پشت گوش فراخ می‌گذارند و این می‌تواند پیامدهای نامطلوبی داشته باشد."

3. استفاده از سایر ترکیبات: می‌توانید این عبارت را با دیگر واژه‌ها یا عبارات ترکیب کنید تا معنای دقیق‌تری ارائه دهید، مانند "به روزهای آینده" یا "کارهای ناتمام".

4. رعایت اصول نگارشی: همواره لازم است که قواعد نگارشی مانند استفاده صحیح از حرف بزرگ، جملات و ویرگول‌ها را رعایت کنید.

با رعایت این نکات می‌توانید از عبارت "پشت گوش فراخ" به طور موثری در نوشتار خود استفاده کنید.